Nelleke Brons

Nelleke Brons (1924 – 2015) was op wat lessen modeltekenen aan de Vrije Academie in Utrecht na, autodidact. Haar vroegste potloodtekeningen, uit de jaren 40, zijn nog fijn gedetailleerd. In de jaren 60 slaat ze radicaal een andere weg in: de potloden maken plaats voor penselen en paletmes. Ze schildert in aardse, gronderige tonen wonderlijk uitgerekte menselijke figuren, woestijnen, kamelen. In de jaren 70 gaat ze realistischer werken, in grijs-blauwe tinten met vaak ergens een rood accent. Er zijn terugkerende thema’s: vogels en vogel-mensen, mensen met maskers, de woestijnen en de kamelen blijven, neushoorns, blote mensen, trappen en tralies, industrieterreinen, de zee. Het werk van Nelleke Brons is niet te rubriceren of in te delen bij een bepaalde stroming of kunstbeweging. Haar schilderijen, die verontrustend kunnen zijn maar die tegelijkertijd ook veel subtiel-humoristische elementen bevatten, zijn de perfecte en unieke uitdrukking van een bijzondere vrouw en kunstenaar. Over haar werk is een publicatie verschenen met onder andere tekstbijdragen van Nelleke Noordervliet en Erik Bindervoet.